بیماری آسپرگر وعدم توانایی در برقراری ارتباط با همسالان
اختلال آسپرگر نوعی اختلال زیستی عصبی است که با تاخیر در انجام مهارت های حرکتی تظاهر – می یابد.اولین بار در سال ۷۲۴۴ دکتر اتریشی به نام هانس آسپرگر با انتشار مقاله ای آن را توصیف کرد.سیندروم اسپرگر یک ناتوانی است که در طیف اختلالات اوتیستی قرار دارد.این تشخیصی است که برای افرادی داده می شود که درانتهای “فوقانی” این طیف قرار دارندعلایم خاص این اختلال شامل مواردی از جملهفقدان همدردی با دیگران نقص یا عدم توانایی در برقراری ارتباط با همسالان آسیب مشخص در استفاده از رفتارهای غیر کلامی نظیر خیره شدن چشمی حرکات بدنی و وضع اندامی عجیب علایق، فعالیت ها یا رفتارهای تکراری.مشغولیت شدید فکری در مسایل خاص و گاهی یا اشیا می باشد. امروزه اختلال آسپرگر جزو اختلالات نافذ رشد است. این اختلالات شامل موارد زیر می باشند.
اختلال اتیستیک: ارتباط، تعامل اجتماعی و بازی تخیلی به طور مشخص آسیب دیده است. علایق، فعالیتها و رفتارهای تکراری دیده می شود. اختلاف معمولادر سه سال اول زندگی شروع می شودامروزه اختلال آسپرگر جزو اختلالات نافذ رشد است. این اختلالات شامل موارد زیر می باشند.
اختلال اتیستیک: ارتباط، تعامل اجتماعی و بازی تخیلی بطور مشخص آسیب دیده است.علائق، فعالیتها و رفتارهای تکراری دیده می شود. اختلال معمولا ا در سه سال اول زندگی شروع می شود.
اختلال آسپرگر: با آسیب در تعاملات اجتماعی و وجود فعالیتها و علائق محدود مشخص می شود. علائمبالینی کلی که نشان دهنده تاخیر در زبان باشد وجود ندارد یعنی در حقیقت مبتلایان مشکلات کمتری دارند. هوش طبیعی و یا بالاتر از طبیعی است
اختلال رت:
اختلال پیش رونده ای است که فقط در دختران دیده می شود. ابتدا دوره رشد طبیعی استولی بعد مهارت های بدست آمده قبلی و استفاده هدف دار از دستها ازبین می رود و بجای آن حرکاتتکرار شونده دست ایجاد می شود که شروع آن بین سنین یک تا چهار سالگی است.
اختلال فروپاشنده دوران کودکی: رشد حداقل در دو سال اول زندگی طبیعی است. پس رفت جدی مهارت هایی که قبلا وجود داشته است مشاهده می شود
اختلال نافذ رشد غیر اختصاصی: به تنهائی علائم مشخص هیچ یک از اختلالات بالا را ندارد و نمی توان آن را جزو یکی از طبقه بندیهای فوق الذکر جای داد.این اختلال در پسران حدود اا چهار برابر شایع تر از دختران است. مبتلایان نوع خفیفی از علائم اتیسم رانشان می دهند و معمولا ا از نظر بهره هوشی طبیعی هستند
در اختلال آسپرگر، رشد اولیه )شامل رشد شناختی و زبان( ظاهرا طبیعی است اما کودک دارای علایق غیر عادی می باشد که با حساسیت فراوان آنها را دنبال می کند در این حالت کودک نقایص اجتماعی خودرا هنگامی بروز می دهد که وارد مراحل پیش دبستانی و در معرض روابط با هم سالان قرار می گیرد.
تشخیص افتراقی اختلال آسپرگر از اتیسم :ملاک های تشخیصی تقریبا مشابه اتیسم می باشند یعنی موارد مشابهی بین این دو از نظر تعاملاتاجتماعی، ارتباطات و دامنه فعالیت ها و علایق وجود دارد.اما مشخصه اصلی افتراق اختلال آسپرگر از اتیسم عدم وجود تاخیر مشخص در شروع تکلم و رشد زبانی می باشد.
از طرف دیگر این کودکان و نوجوانان از نظر مهارت های خودیاری و تعاملات اجتماعی مشکل جدی ندارند.آنها تمایل دارند با دیگران ارتباط برقرار کرده صحبت نمایند اما تون کلام گاهی غیر آهنگین و یکنواخت است و گاهی تکلم آهنگین و پرسشی است.ژست های غیر کلامی که بیان گر احساسات درونی است، کمتر وجود دارد، از نظر تولید کلام یا خیلی زود یا کم صحبت می کنند یا طرز تکلم آنها عجیب و غریب به نظر می آید.کمتر استفاده کرده و بیشتر نام خود را به زبان می آورند. مبتلایان در مورد درک مفاهیم » من « از ضمیرطنزآمیز و شوخی مشکل دارند.
علل
تئوری های مختلفی درباره علل سیندرم اسپرگر وجود دارد. بعنوان مثال شرایط محیطی، صدمه به مغز،دشواری و یا بیماری در موقع تولد بعنوان علل این سیندرم نام برده شده اند. ولی هیچکس کاملا علت آنرا در این شرایط نمی داند. تحقیقات در این زمینه در جریان است ولی تصور این است که خصوصیات ژنتیک افراد تا حدود زیادی در این زمینه موثر هستند
گستردگی
سیندروم اسپرگر محدود به یک گروه فرهنگی یا زبانی معین نیست. این سیندروم در بین زنان بیش از مردان است.ممکن است برای افراد فهم دشواری های اجتماعی که زنانی که سیندروم اسپرگر را تجربه می کنند سخت باشد.
“ افرادی که مبتلا به سیندرم اسپرگر هستند بیش از دیگران از ناراحتی هایی رنج می برند که با این حالت همراه هستند مانند خوانش پریشی (dyslexia) ، کنش پریشی (dyspraxia) مشکلات گوارشی و روانی بروز این سندروم از سن % سالگی به بعد نمایان می شود.معمولا این بیماری از زمان ۹ سالگی به بعد ایجاد می شود، متأسفانه پزشکان در معاینات دوره ای کودک، تنها به معاینات بدنی و رشد جسمی وی می پردازند و توجّهی به رشد روحی و ناهنجاری های رشدی او در این زمینه ندارند
تا در نهایت علائم این بیماری در شروع مدرسه، بروز می کند، بیشتر پزشکان این بیماری را به اشتباه”آتیستیک”درخودماندگی تشخیص می دهند، در مواقعی هم از گفتن حقیقت به والدین خودداری می کنند، چرا که برای تمام خانواده ها داشتن فرزندی “فعّال و انرژیک” یک افتخار است نه این که یک کودک آتیستیک.
سندرم اسپرگر یک وضعیت پزشکی نامحسوس است نوعی وضعیت “نامرئی” و لذا وضعیتی که اغلب – بدفهمیده می شود.از آنجا که وضعیت نامحسوسی است به سختی هم تشخیص داده می شود. اغلب به آن اختلال سه وجهی هم می گویند زیرا این وضعیت سه دشواری با هم بوجود می آورد.
- دشواری در ایجاد روابط اجتماعی
دشواری در برقراری ارتباط
دشواری در داشتن تخیل - سیندروم اسپرگر اغلب به این معناست که فرد از علایق ویژه ای برخوردار می شود و از برهم خوردن روال زندگی اش مضطرب می شودعلت اصلی بروز این اختلال ناشناخته است اما پژوهشگران مواردی چون عوامل ژنتیکی و مغزی رامطرح می نمایند
