دولوکستین
در مورد داروی دولوکستین چه می‌دانید؟(۲)
برای مطالعه‌ی بخش اول روی لینک زیر کلیک کنید:
آنچه در بخش قبل می‌خوانید
با بخش دوم این مقاله همراهمان باشید:
احتیاط
قبل از مصرف دولوکستین، در صورتی که به آن آلرژی دارید و یا هر گونه حساسیت دیگری، سریعا پزشک خود را در جریان قرار دهید.
این دارو احتمال دارد حاوی مواد تشکیل دهنده‌ی غیرفعال باشد که می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک و یا مشکلات دیگر گردند.
برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود مشورت نمایید.
قبل از مصرف دولوکستین، اگر شرایطی مانند شرایط زیر را دارید حتما پزشک یا داروساز خود را آگاه نمایید:
سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات روانی همچون اختلال دو قطبی و یا جنون ادواری
سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی
مشکلات خونریزی
سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به گلوکوم
فشار خون بالا
بیماری های کلیوی
بیماری کبد
تشنج
مشکلات معده همچون تخلیه‌ی آهسته‌ی معده
مصرف دولوکستین ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی گردد.
تا وقتی از داشتن قابلیت انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند اطمینان حاصل نکردید، از انجام این‌گونه کارها اجتناب کنید.
اگر مبتلا به دیابت هستید، مصرف این دارو ممکن است سطح قند خون شما را تحت تاثیر قرار دهد.
سطح قند خون خود را به صورت مرتب و طبق تجویز پزشک چک کنید.
پزشک ممکن است نیاز به تنظیم مجدد داروهای دیابت، برنامه ورزشی و یا رژیم غذایی شما داشته باشد.
قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع کنید.
افراد سالخورده ممکن است به عوارض جانبی دولوکستین، به ویژه خونریزی، سرگیجه، احساس سبکی در سر و یا از دست دادن هماهنگی جساسیت بیشتری نشان دهند.
افراد بزرگسال به خصوص آن‌هایی که در حال مصرف دیورتیک‌ها هستند نیز احتمال ابتلا به یک نوع عدم تعادل املاح (هیپوناترمی) را دارند که باعث ایجاد سرگیجه، احساس سبکی در سر و یا از دست دادن هماهنگی میشود.
کودکان ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری نشان دهد به ویژه در مورد از دست دادن اشتها و کاهش وزن.
بر وزن و قد کودکانی که دولوکستین مصرف می کنند، به دقت نظارت داشته باشید.
دوران بارداری
در دوران بارداری، این دارو باید تنها هنگامی مصرف شود که واقعا مورد نیاز باشد.
دولوکستین ممکن است به جنین آسیب برساند.
نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را در طول سه ماهه آخر بارداری استفاده کرده‌اند ممکن است به ندرت عوارض ترک مانند مشکلات تغذیه‌ای ، تنفس، تشنج، انقباض عضلات و یا گریه مداوم در آنها بروز نماید.
اگر متوجه هر یک از این نشانه ها در نوزاد خود شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
از آن‌جایی که مشکلات روانی یا خلق و خوی درمان نشده همچون افسردگی و اضطراب می تواند یک بیماری جدی تلقی شود بنابراین مصرف دولوکستین را بدون دستور پزشک قطع نکنید.
اگر شما در حال برنامه‌ریزی برای بارداری هستید، باردار شده‌اید و یا تصور می‌کنید که ممکن است باردار شده باشید، بهتر است هر چه سریع‌تر در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود مشورت نمایید.
دولوکستین به شیر مادر نفوذ می کند.
قبل از شیردهی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی دولوکستین
تداخلات دارویی ممکن است اثر داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی آنها را افزایش دهند.
فهرستی از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و یا داروهای گیاهی، تهیه و به پزشک و داروساز خود نشان دهید.
بدون تایید پزشک، هیچ‌گونه دارویی را شروع و یا قطع نکنید و دوز آن را تغییر ندهید.
برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از:
داروهایی که می‌توانند باعث خونریزی یا کبودی شوند مثل:
داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل
داروهای التهابی غیر استروئید مانند ایبوپروفن
رقیق کننده‌های خون همچون وارفارین.
برخی از داروها می‌توانند عمل‌کرد این دارو را تحت تاثیر قرار دهند حتی در بعضی از موارد آن را از بین ببرد مانند:
سایمتیدین
آنتی‌بیوتیک کینولون خاص مانند:
سیپروفلوکساسین
انوکساسین.
این دارو می‌تواند سرعت حذف سایر داروها از بدن را کاهش دهد و ممکن است بر چگونگی عمل‌کرد آنها تاثیر بگذارد.
از جمله داروهایی که تحت تاثیر این دارو قرار می گیرد عبارتند از:
داروهای ضد آریتمی مانند پروپافنون، فلکاینید، کینیدین
داروهای ضدروان‌پریشی همچون تیوریدازین
داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای مثل دزیپرامین، ایمی‌پرامین.
مهارکننده‌های MAO
مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو ممکن است منجر به تداخلات دارویی جدی و شاید مرگ شود.
از مصرف مهار کننده های MAO مثل: ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین در طول درمان با دولوکستین جدا بپرهیزید.
اکثر مهارکننده‌های MAO نباید به مدت دو هفته قبل و حداقل پنج روز پس از درمان با این دارو مصرف شوند.
در مورد زمان شروع و قطع مصرف این دارو حتما با پزشک خود مشورت نمایید.
سندروم سروتونین
داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند نیز خطر ابتلا به سندروم سروتونین را افزایش می دهند.
داروهایی leg
مواد مخدر خیابانی مانند MDMA اکستازی
مخمر سنت جان
داروهای خاص ضد افسردگی از جمله SSRI ها مانند فلوکستین پاروکستین
SNRI ها مانند ونلافاکسین، تریپتوفان
خطر ابتلا به سندروم سروتونین ممکن است اغلب زمانی اتفاق بیافتد که شما مصرف داروها را شروع یا دوز این داروها را زیاد کنید.
درصورت مصرف داروهایی مثل آنتی هیستامین‌ها -ستیریزین، دیفن هیدرامین- و داروهایی برای خواب و یا اضطراب مثل آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم، شل کننده‌های عضلانی و داروهای ضددرد مخدر مانند کدئین، پزشک خود را در جریان قرار دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید چون ممکن است این داروها حاوی مواد تشکیل دهنده‌ای باشند که موجب خواب آلودگی شوند.
با داروساز خود در مورد استفاده‌ی ایمن از این داروها مشورت نمایید.
مصرف همزمان آسپرین با دولوکستین می‌تواند ریسک خونریزی را بالا ببرد.
در عین حال در صورتی که پزشک، مصرف آسپرین با دوز پایین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی تجویز کرده است باید مصرف آن را ادامه داد مگر اینکه پزشک چیزی غیر از این مورد را تجویز کرده باشد.
مصرف دوز بالا دولوکستین
در صورتی که دوز بالایی توسط بیمار مورد استفاده قرار گرفت، هر چه سریع‌تر با مرکز مسمومیت یا اورژانس 115 تماس بگیرید.
توجه:
دولوکستین را به بقیه افراد برای مصرف ندهید.
تست‌های آزمایشگاهی و یا پزشکی همچون فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان نیز ممکن است به صورت دوره‌ای برای نشان دادن پیشرفت و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت نمایید.
منبع: لینک
بدون دیدگاه