اگزما

اگزمای پوستی

اگزما یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی است که باعث التهاب پوست می‌شود.
این بیماری با نام درماتیت یا آماس پوست نیز شناخته می‌شود.

اگزما انواع  مختلفی دارد و علائم آن عبارتند از:

خارش:

خارش در اگزما گاهی اوقات بسیار شدید است و آسیبی که به پوست وارد می‌شود، به شکل خراش است.

پوسته‌پوسته شدن:

سطح بیرونی پوست کنده شده و پوست ظاهری پوسته‌پوسته پیدا می‌کند .

قرمزی:

پوست آسیب دیده خونریزی می‌کند و قرمز رنگ می‌شود.

تاول‌های آب‌دار:

از این تاول‌ها ممکن است ترشحات مایعی خارج شود که باعث ایجاد پوسته‌های ضخیم گردند.

ترک‌خوردگی:

پوست‌های به شدت آسیب دیده، دچار ترک‌های عمیق و دردناک می‌شوند.
حالت عمیق این ترک‌ها، فیشرز نام دارد.
علائم اگزما به دلایل ابتلا به آن بستگی داشته و ممکن است حاد بوده و یا به صورت دوره‌ای و خفیف بروز نمایند.

 

انواع اگزمای پوستی 

اگزمای آتوپیک ( درماتیت آتوپیک )

این نوع اگزما، شایع‌ترین نوع این بیماری است.
افرادی که یکی از بیماری‌های زیر را داشته باشند، دچار این اگزما می‌شوند:

– آسم و یا تب یونجه ( رینتیک آلرژیک )
– سابقه‌ی بیماری‌های اگزما ، آسم و تب یونجه در خانواده
-نقص در سیستم دفاعی پوست که رطوبت را از پوست خارج و جرم و باکتری را وارد پوست می‌کند.

 

درماتیت آتوپیک

معمولاً در دوران نوزادی و کودکی آغاز می‌شود، اما افراد را در هر سنی تهدید می کند و در بیشتر موارد این اعضا را نشانه می‌رود:

– صورت
-دست‌ها
– پاها
-داخل آرنج‌ها
-پشت زانوها

به مرور زمان و با خاراندن مداوم، پوست ضخیم و قرمز شده و گاهی موجب زخم و عفونت می‌گردد.

محرک‌هایی که سبب وخیم شدن این نوع اگزما می‌شوند عبارتند از:

-صابون
-لباس‌های زبر
– مواد شیمیایی که در منزل استفاده می شود همچون شوینده‌ها
-انوع مواد غذایی، گرد و غبار و حساسیت هم می‌توانند موجب وخیم شدن علائم اگزما شوند.

 

 درمان درماتیت آتوپیک

– استفاده از محصولاتی که پوست را مرطوب نگه می‌دارند

-انواع پمادها و کرم‌های استروئیدی

-استفاده از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را کنترل می‌کنند

-استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها جهت درمان عفونت

-نور ماوراءبنفش به تنهایی و یا به همراه داروی پسورالن

 

اگزمای  تماسی ( درماتیت تماسی )  

دو نوع درماتیت تماسی وجود دارد:

-اگزمای تماسی بر اثر محرک‌ها

– اگزمای تماسی بر اثر آلرژی و حساسیت

این نوع اگزمای پوستی زمانی در فرد بروز پیدا می‌کند که پوست با ماده‌ای مانند مواد شیمیایی و شوینده‌های دست تماس پیدا کرده باشد.

اگزمای تماسی که بر اثر محرک‌ها به وجود می‌آید، معمولا پس از تماس با محرک‌ها، مجاورت طولانی پوست با آن‌ها و یا در تماس بودن با ماده‌ای حساسیت‌زا بروز می‌کنند.

برخی از این مواد شیمیایی عبارتند از:

-نیکل
-مواد آرایشی
– نوعی پیچک سمی

دست‌ها بیشتر در معرض ابتلا به  اگزمای تماسی هستند. اگزمای تماسی ارتباطی به اگزمای آتوپیک نداشته و  ممکن است شخص، بدون داشتن اگزمای آتوپیک به آن مبتلا شود.

درمان اگزمای تماسی محرک‌ها

-استفاده از مرطوب کننده‌های ویژه ی پوست
-داروهای حاوی استروئید

 

متدهای درمانی اگزمای تماسی آلرژیک، استفاده ازداروهای حاوی استروئید است که باید بر روی پوست استفاده شوند.

در دیگر موارد، اگزمای تماسی ممکن است منجر به استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها شده  و هم‌چنین تماس با مواد محرک و آلرژی‌زا باید به‌طور کامل قطع شود.
هم‌چنین پوشیدن دستکش می‌تواند به روند درمان کمک کند.

اگزمای دیس هایدروتیک 

این نوع اگزما به دست‌ها و پاها آسیب رسانده و دلیل به وجود آمدن آن هنوز مشخص نشده‌است.
اولین نشانه‌ی این نوع اگزما خارش شدید است.
پس از آن تاول‌ها پدید آمده و ظرف چند هفته پوسته‌پوسته شدن، آغاز می‌گردد.
در برخی موارد، ترک‌های عمیق روی دست و یا انگشتان به‌وجود می‌آید.
این نوع اگزما دوره‌ای و دردناک است.
به راه‌های درمان آن در ادامه اشاره می کنیم:

-کمپرس آب سرد
-داروهای حاوی استروئید که روی پوست مورد استفاده قرار می‌گیرند و یا به صورت قرص و شربت مصرف می‌شوند.
-پسورالن و نور ماوراءبنفش

 

اگزمای نامیولار

آقایان بیشتر از بانوان و در سنین بالای  پنجاه‌سال به این نوع اگزما مبتلا می‌شوند.
اما خانم‌ها در دوران نوجوانی و جوانی مبتلا به این نوع اگزما می‌شوند.
این نوع اگزما، در واقع زخم‌هایی شبیه سکه روی بدن ایجاد می‌کند که بیشتر در قسمت‌های زیر ظاهر می‌شود:

-پاها
-پشت دست‌ها
-بازوها
-پایین کمر
– ران

دلایل به‌وجود آمدن این نوع اگزما هنوز مشخص نشده است.

عواملی که احتمال ابتلای فرد به این نوع اگزما را افزایش می‌دهد عبارتند از:

– هوای سرد و خشک
– قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی هم‌چون فرمالدئید
-قرار گرفتن در معرض فلزاتی مثل نیکل

 

درمان اگزمای نامیولار

-محاظت از پوست در برابر زخم‌ها و خاراندن زیاد
– حمام‌کردن با آب ولرم و سپس استفاده از مرطوب کننده‌ها
-استفاده از پمادهای حاوی استروئید
-استفاده ازداروهای خوارکی استروئید و یا تزریق آن‌ها
– استفاده از آنتی‌بیوتیک در صورت بروز عفونت

 

اگزمای عصبی ( درماتیت عصبی ) 

افرادی که مبتلا به این نوع اگزما هستند، معمولا بخش هایی از بدن آن‌ها دچار اگزما می‌شود و ممکن است بر اثر عادت خاراندن بیش از حد،‌ بسیار حساس شود.

این نوع اگزما معمولا قسمت‌های زیر را تحت تاثیر قرا می‌دهد:

– پشت
-پشت و اطراف گردن
-اندام‌های تناسلی
-پوست سر
-مچ دست‌ها
-مچ پاها
-داخل و بیرون گوش‌ها

 

افراد مبتلا به اگزمای عصبی ، بدون این که خودشان متوجه باشند، حتی هنگام خواب این قسمت‌ها را می‌خارانند.
معمولا در این نوع اگزما ناحیه ی شیوع اگزما بزرگتر نمی‌شود، اما بر اثر خاراندن، آن قسمت از پوست ضخیم‌تر شده و چروک می‌شود. البته در این نواحی ممکن است عفونت هم ایجاد شود.
راه درمان این نوع اگزما، توقف فوری خاراندن و استفاده از داروهای استروئیدی است.

زمانی که این اگزما به پوست سر سرایت می‌کند، درمان آن بسیار دشوار می‌شود  که در این شرایط استفاده از داروهای خوراکی استروئید مانند پردنیزون نیز توصیه می‌شود.

 

اگزمای شوره ای ( درماتیت شوره ای )  

این نوع اگزما که با نام شوره نیز معروف است، در ناحیه پوست سر نوزادان و در بزرگسالان در قسمت‌های زیر گسترش پیدا می‌کند:

-پوست سر
– ابروها
-اطراف بینی
– پشت گوش
-کشاله‌ی ران
– مرکز سینه

در این نوع اگزمای پوستی، پوست به صورت تکه‌تکه همچون فلس‌های ماهی کنده می‌شود.
دلیل به وجود آمدن این نوع اگزما، رشد نوعی مخمر که در این نواحی پوست بدن زندگی می‌کند و یا ریختن سلول‌های مرده‌ی پوست سر است.
درمان این نوع اگزما در افرادی که سیستم ایمنی بدنی نسبتا ضعیفی دارند مانند مبتلایان به ایدز سخت است.

شیوه‌های درمانی این نوع اگزما در کودکان و بزرگسالان متفاوت است و شامل موارد ذیل می‌شود:

-استفاده از شامپوهای حاوی اسیدسالیسیلیک، سلنیوم، سولفید، زینک و قطران ذغال سنگ
-استفاده از داروهای ضد قارچ
– استفاده از کرم‌ها و پمادهای حاوی استروئید

 

اگزمای گرفتگی ( درماتیت گرفتگی )

این نوع اگزما در اشخاصی دیده می‌شود که دچار گرفتگی رگ‌های منتهی به پاها هستند و خون به راحتی به قلبشان باز نمی‌گردد.
این نوع اگزما در اثر نمناک بودن و کندن پوسته‌های روی پوست، به سرعت در بدن شخص گسترش یافته و لکه‌های قهوه‌ای از خود برجای می‌گذارند.

راه های درمان این نوع اگزما عبارتند از:

– استفاده از پمادها و کرم های حاوی استروئید
-استفاده از کرم هایی که پوست را نرم نگه می‌دارد.
-کمپرس‌های مرطوب
– استفاده ازآنتی‌بیوتیک جهت درمان عفونت
-بالا نگاه داشتن پاها برای جریان خون بهتر

 

منبع: لینک

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.