ترازودون

ترازودون و همه چیز در مورد آن

داروی ترازودون برای درمان افسردگی به‌کار می‌رود و می‌تواند موجب بهبود خلق و خو، اشتها، افزایش سطح انرژی، کاهش اضطراب و بی‌خوابی مرتبط با افسردگی گردد.
ترازودون تاثیر خود را در مغز با بازگرداندن تعادل ماده شیمیایی طبیعی به نام سروتونین، می‌گذارد.

چگونگی مصرف ترازودون

قبل از شروع مصرف، دستورالعمل‌های ارائه شده توسط داروساز را مطالعه نمایید.
در صورتی که هرگونه سوالی برایتان پیش آمد، از پزشک خود یا داروساز خود بپرسید.

ترازودون از راه دهان و معمولا یک یا دو بار در روز پس از یک وعده‌ی غذایی یا میان وعده برطبق دستور پزشک مصرف می‌شود.
اگر با مصرف این دارو، خواب‌آلودگی مشکلاتی را برای شما ایجاد می‌کند و تنها در طول روز یک دوز از این دارو را مصرف می‌کنید، سعی کنید آن را هنگام خواب استفاده نمایید.
مصرف یک دوز از این دارو هنگام خواب می‌تواند این مشکل را برطرف کند.
دستورات پزشک را با دقت پیگیری نمایید.

دوز ترازودون

دوز دارو براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان در فرد تعیین می‌شود.
برای کاهش ریسک ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو را با دوز پایین شروع کرده و به مرور آن را افزایش دهد.
این دارو را به صورت دقیق و طبق تجویز پزشک استفاده کنید.

میزان مصرف ترازودون

میزان مصرف خود را بدون مشورت با پزشک افزایش ندهید و یا مدت زمان مصرف را طولانی‌تر نکنید.
با این کار، سریع‌تر بهبود نمی‌یابید و ممکن است خطر عوارض جانبی جدی نیز افزایش یابد.

ادامه مصرف ترازودون طبق تجویز از اهمیت بالایی برخوردار است حتی اگر احساس کردید حالتان رو به بهبودی است.
برای کمک به یادآوری مصرف ترازودون، آن را هر روز در زمان مشخصی مصرف کنید.
مصرف ترازودون را بدون مشورت با پزشکتان قطع نکنید.
در صورتی که مصرف دارو به صورت ناگهانی متوقف گردد، ممکن است اضطراب، استرس، و اختلالات خواب رخ دهد.

ممکن است دو تا چهار هفته طول بکشد تا اثر کامل ترازودون را متوجه شوید.چنانچه شرایط شما همچنان ادامه یافت و یا وخیم تر شد، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض جانبی ترازودون

با مصرف ترازودون ممکن است تهوع، استفراغ، اسهال، خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی، تاری دید، تغییرات وزن، سردرد، درد عضلانی، خشکی دهان، مزه بد در دهان، گرفتگی بینی، یبوست یا تغییر در میل جنسی رخ دهد.
در صورتی که هر یک از این عوارض باقی ماندند یا بدتر شدند، هر چه سریع‌تر با پزشک یا داروساز تماس بگیرید.

رفع عوارض جانبی ترازودون

برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات بدون قند و یا تکه‌های یخ بمکید، آدامس بدون قند بجوید، آب بنوشید و یا از جایگزین بزاق استفاده کنید.

برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه و سبکی سر، به‌صورت آهسته از حالت نشسته یا دراز، تغییر موقعیت بدهید.

به این نکته توجه کنید که پزشک شما این دارو را به این دلیل تجویز کرده که در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی این دارو است.
بسیاری از افراد با استفاده از ترازودون، عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی جدی فورا به پزشک مراجعه نمایید.

از جمله این موارد عبارتند از:

لرزش
کابوس
زنگ در گوش
مشکلات ادرار
مشاهده‌ی خون در ادرار
نشانه‌های عفونت مثل: تب، گلو درد مداوم، تنگی نفس، درد معده.

در صورتی که هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی از جمله:

درد قفسه سینه
فک
بازوی چپ
غش
ضربان سریع و نامنظم قلب
تشنج
درد چشم، تورم و قرمزی، گشادتر شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف لامپ)
درضورت بروز هریک از این نشانه‌ها باید هر چه سریع‌تر کمک‌های پزشکی دریافت کنید.

مصرف ترازودون و سندروم سمیت‌سروتونین

مصرف ترازودون باعث افزایش سروتونین شده و به ندرت باعث یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سمیت‌سروتونین می‌‌گردد.
این خطر در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند را به صورت هم‌زمان با ترازودون مصرف کنید، افزایش می‌یابد.
بنابراین تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک یا داروساز خوداطلاع دهید.

در صورتی که برخی از علائم زیر بروز کردند، فورا باید کمک های پزشکی دریافت کنید:

ضربان قلب سریع
توهم
از دست دادن هماهنگی
سرگیجه شدید
تهوع
استفراغ
اسهال شدید
کششعضلات
تب با علل ناشناخته
تحریک
بی‌قراری غیرعادی.

بامصرف ترازودون ممکن است در موارد بسیار نادری برای آقایان، نعوظ دردناک یا طولانی مدت (پریاپیسم) به مدت ۴ساعت یا بیشتر پیش بیاید.
در صورت مشاهده‌ی این عارضه، استفاده از این دارو را قطع کرده و هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید، در غیر این صورت مشکلات دائمی ممکن است برای فرد رخ دهند.

واکنش آلرژیک

واکنش آلرژیک جدی این دارو بسیار نادر است.
در عین حال، در صورت مشاهده هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش، تورم به ویژه در صورت ،زبان، گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس، به پزشک مراجعه نمایید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف ترازودون، در صورتی که به این دارو و یا به نفازودون آلرژی دارید و یا  هرگونه حساسیت دیگری، پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید.
ترازودون ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیر فعالی باشد که می‌توانند موجب واکنش‌های آلرژیک یا مسائل دیگر شوند.
برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود مشوزت کنید.

قبل از استفاده از ترازودون، پزشک و یا داروساز را از پیشینه‌ی پزشکی خود مطلع سازید، به ویژه اگر سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دو قطبی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، بیماری‌های قلبی، بیماری کبد، بیماری کلیه، مشکلات فشار خون، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم نوع زاویه بسته.

دقت کنید:

ترازودون ممکن است موجب سرگیجه شود.
تا زمانی که مطمئن نشدید می‌توانید فعالیت‌هایی که به هوشیاری بالایی نیاز دارند را به درستی انجام دهید، از انجام این فعالیت‌های جدا خودداری نمایید.

شرایط خاص پزشکی:

ترازودون می‌تواند ریتم ضربان قلب را تحت تاثیر قرار ‌دهد.
در صورتی که شرایط خاص پزشکی داشته باشید و یا در حال مصرف داروهای دیگری که می‌توانند موجب طولانی شدن QT شوند، باشید، خطر ابتلا به طولانی شدن زمان QT ممکن است افزایش ‌یابد.

درصورتی که هرگونه از شرایط زیر را دارید، پزشک خود را در جریان قرار دهید:

مشکلات قلبی خاص همچون نارسایی قلبی، ضربان کند قلب، طولانی شدن زمان QT در نوار قلب، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص،طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی ناشی از بیماری‌های قلبی.

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به طولانی شدن زمان QT را افزایش دهند.
این خطر ممکن است در صورتی که فرد از برخی داروها مانند دیورتیک‌ها استفاده کند و یا در صورتی که دارای شرایطی مانند: عرق‌کردن شدید، اسهال، یا استفراغ باشد، افزایش یابد.
در مورد استفاده بی خطر ترازودون با پزشک خود مشورت نمایید.

قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و مکمل های گیاهی مطلع سازید.

افراد سالخورده ممکن است به عوارض جانبی این دارو به ویژه سردرگمی، سرگیجه، خواب آلودگی و طولانی شدن QT حساس‌تر باشند.

ترازودون و بارداری

ترازودون در دوران بارداری باید تنها درصورت نیاز مصرف شود.
در مورد خطرات و مزایای آن با پزشک مشورت کنید.

مشکلات روانی درمان نشده مانند افسردگی می تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را خودسرانه قطع نکنید مگر این که پزشک دستور داده باشد.
اگر درحال برنامه‌ریزی برای بارداری هستید و یا باردار هستید و یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله با پزشک خود در مورد فواید و خطرات ناشی از استفاده از این دارو در دوران بارداری مشورت نمایید.

این دارو به شیر مادر نفود می‌کند. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عمل‌کرد داروها را تغییر داده و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.
فهرستی از تمام داروهایی که استفاده می‌کنید از جمله داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی تهیه کرده و آن‌را در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید. بدون دستور پزشک ،مصرف دارو را خودسرانه شروع و یا قطع نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.

دارویی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد، دیگوکسین است.

مهارکننده‌های MAO

مصرف مهارکننده‌های MAO با این دارو می‌تواند موجب تداخلات دارویی جدی که ممکن است منجر به مرگ شود، گردد.
از مصرف مهارکننده‌های MAO از جمله ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین، در طول درمان با این دارو اجتناب نمایید.
اکثر مهارکننده‌های MAO دو هفته قبل از درمان با این دارو نباید استفاده شوند.
برای شروع و یا توقف مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.

دیگر داروها

داروهایی هم‌چون کینیدین
ضدقارچ‌های آزول مانند ایتراکونازول
داروهای اچ‌آی‌وی مانند ریتوناویر
آنتی‌بیوتیک‌های مکرلید مانند ازیترومایسین
ریفامیسن‌ها مانند ریفامپین
داروهای مورد استفاده برای درمان حملات صرع مثل کاربامازپین که می‌توانند حذف ترازودون از بدن را تحت تأثیر قرار دهند و عملکرد این دارو را تغییر دهند.

در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند را همراه با این دارو مصرف کنید، خطر ابتلا به سندروم سروتونین افزایش می‌یابد.
این داروها عبارتند از:
داروهای خیابانی مانند MDMA اکستازی، مخمر سنت‌جان
داروهای ضدافسردگی خاص از جمله SSRIها مانند فلوکستین، پاروکستین
SNRIها مانند دولوکستین و  ونلافاکسین.
احتمال خطر ابتلا به سندروم سروتونین ممکن است در زمانی که این داروها را شروع یا دوز آن‌ها را افزایش می‌دهید، بیشتر شود.

در صورت مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی می‌شوند مانند آنتی‌هیستامین‌ها ، ستیریزین، دیفن‌هیدرامین
دارو برای خواب و یا استرس مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم
شل کننده‌های عضلانی، و داروهای مسکن مانند کدئین، پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید.
لیبل تمام داروهای خود مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی را بررسی کنید چون ممکن است مواد تشکیل دهنده‌ی آن‌ها باعث خواب آلودگی شوند.
از داروساز خود در مورد طریقه‌ی استفاده‌ی ایمن از داروها سؤال کنید.

مصرف دوز بالا

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس 115 تماس گیرید.

توجه

ترازودون را به بقیه‌ی افراد برای مصرف ندهید.
تست‌های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره‌ای برای نشان دادن پیشرفت و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.
برای اطلاع از جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت نمایید.

منبع: لینک