ویکودین
ویکودین چیست و همه چیز در مورد آن
خلاصه:
ویکودین دارویی ترکیبی است که برای تسکین درد متوسط تا شدید مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو حاوی یک مسکن درد مخدر (هیدروکودون) و مسکن درد غیر مخدر (استامینوفن) میباشد. هیدروکودون موجود در ویکودین برای تغییر چگونگی احساس بدن و پاسخ به درد در مغز اثرگذار است و استامینوفن موجود در ویکودین نیز…
ویکودین دارویی ترکیبی است که برای تسکین درد متوسط تا شدید مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو حاوی یک مسکن درد مخدر (هیدروکودون) و مسکن درد غیر مخدر (استامینوفن) میباشد.
هیدروکودون موجود در ویکودین برای تغییر چگونگی احساس بدن و پاسخ به درد در مغز اثرگذار است و استامینوفن موجود در ویکودین نیز میتواند موجب کاهش تب گردد.
از عوارض جانبی احتمالی هیدروکودون میتوان به تنفس کم عمق اشاره نمود که بسیار امر جدی است بنابراین این مصرف این دارو در کودکان کمتر از ۶ سال توصیه نمیشود.
چگونه باید ویکودین را مصرف کرد؟
قبل از شروع مصرف ویکودین ، بروشور داخل جعبه ی دارو را مطالعه کنید. در صورتی که هر گونه سوالی برایتان پیش آمد می توانید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو طبق دستور پزشک از طریق دهان ، مورد استفاده قرار می گیرد. ممکن است ویکودین را همراه با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. اگر حالت تهوع دارید، خوردن این دارو به همراه با غذا میتواند بسیارکمک کننده باشد. با پزشک یا داروساز خود در مورد روش های دیگر برای کاهش تهوع مشورت کنید.
اگر شکل مایع این دارو را مصرف میکنید، دوز دارو را به دقت با استفاده از دستگاه اندازه گیری یا قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق های موجود در منزل استفاده نکنید چون ممکن است مقدار درست را دریافت نکنید.
دوز دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان برای شما تعیین میشود. در کودکان دوز تعیین شده براساس وزن آنها می باشد. دوز دارو را افزایش ندهید، دارو را به طور مکرر مصرف نکنید، یا آن را مدت طولانیتری از آنچه تجویز شده است مصرف نکنید. مصرف دارو را طبق دستور پزشک قطع کنید.
مصرف داروهای ضد درد در صورت بروز اولین علائم آن، بهترین تأثیر را خواهند گذاشت. اگر صبر کنید که درد بدتر شود، دارو ممکن است دیگر اثر گذار نباشد.
اگر دردتان همیشگی است(مانند درد ناشی از سرطان)، پزشک شما ممکن است استفاده از داروهای مسکن که تأثیر طولانی دارند را تجویز کند.
اگر ویکودین به طور منظم برای مدت زمان طولانی و یا در دوزهای بالا استفاده شود ممکن است موجب واکنشهای ترک مواد مخدر شود. درصورتی که به طور ناگهانی استفاده از این دارو را متوقف کنید ، ممکن است علائم ترک (مانند بی قراری، آبریزش چشم، آبریزش بینی، تهوع، تعریق، درد عضلانی) ، رخ دهند. برای جلوگیری از این واکنشها، پزشک شما ممکن است دوز مصرفی داروی شما را به تدریج کم کند.
مصرف ویکودین به ندرت ممکن است باعث اعتیاد شود. ممکن است در صورتی که در گذشته از الکل یا مواد مخدر استفاده میکردید، این خطر با مصرف آن افزایش یابد. برای کاهش خطر ابتلا به اعتیاد این دارو را دقیقاً مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید.
عوارض جانبی ویکودین
با مصرف ویکودین تهوع، استفراغ، یبوست، سرگیجه، خواب آلودگی، و یا سردرد ممکن است اتفاق بیفتد. برخی از این عوارض جانبی ممکن است پس از مدتی که از این دارو استفاده کنید، کاهش یابند. در صورتی که هر یک از این عوارض باقی ماند و یا بدتر شدند، فوراً با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
به منظور جلوگیری از یبوست، باید رژیم غذایی که شامل مقدار کافی فیبر باشد داشته باشید، مقدار زیادی آب بنوشید و ورزش کنید. برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه و سبکی سر، به آرامی از حالت نشسته یا دراز کشیده، برخیزید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را به این دلیل تجویز کرده است که در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت مشاهده ی هر یک از این عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید: تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند اضطراب، سردرگمی، توهم)، درد شدید معده، سختی در ادرار، نشانههایی از اینکه غدد آدرنال شما به خوبی کار نمیکنند مانند از دست دادن اشتها، خستگی غیر عادی و کاهش وزن.
در صورتی که هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی رخ دادند،شما باید فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: غش، تشنج، تنفس کم عمق، خواب آلودگی غیر معمول یا بیدار شدن دشوار از خواب.
واکنش آلرژیک جدی این دارو نادر است. با این حال، در صورتی که متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش ، تورم (به ویژه در صورت ، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، تنفس مشکل شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد احتیاط ویکودین
قبل از مصرف ویکودین، در صورتی که به این دارو، یا به داروی دیگری (مانند هیدرومورفون، مورفین، کدئین) آلرژی دارید یا هر نوع حساسیت دیگری را با مصرف این دارو ها تجربه کرده اید، پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید.
قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به خصوص از سوابقی همچون: اختلالات مغزی (مانند ضربه به سر، تومور، تشنج)، مشکلات تنفسی (مثل آسم، آپنه خواب، بیماری انسداد ریوی مزمن ،بیماریهای کلیوی، بیماری کبدی، اختلالات روانی (مانند گیجی، افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی استفاده منظم /فسوء استفاده از مواد مخدر، مشکلات معده و روده (مانند انسداد، یبوست، اسهال ناشی از عفونت، انسداد روده) ، دشواری در ادرار (مثلاً ناشی از بزرگ شدن پروستات)، بیماریهای کیسه صفرا، بیماری پانکراس.
این دارو ممکن است موجب سرگیجه شود.بنابراین بهتر است از انجام چنین فعالیتهایی خودداری کنید، مثلاً رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، و یا از انجام هر گونه فعالیت دیگری که مستلزم هوشیاری بالا است جدا پرهیز کنید.
نوع مایع این دارو ممکن است حاوی قند و الکل باشند. در صورتی که مبتلا به دیابت، بیماری کبد، یا هر وضعیت دیگری که پرهیز از این مواد در رژیم غذایی شما هستند، باشید، احتیاط توصیه میشود. با پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده بی خطر از این دارو مشورت کنید.
افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص سردرگمی، سرگیجه، خواب آلودگی، و تنفس کم عمق حساستر باشند.
خانم های باردار قبل از استفاده از این دارو، باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای آن مشورت کنند. در صورتی که باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید پزشک خود را در جریان قرار دهید. در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. در صورتی که این دارو در طول دو ماه اول بارداری استفاده شود خطر نقص مادرزادی نیز افزایش مییابد.
تداخلات دارویی ویکودین
لیستی از تمام داروهایی که استفاده میکنید (شامل داروهای با نسخه ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کرده و آن را به پزشک یا داروساز خود ارائه دهید. بدون تأیید پزشک مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای مسکن خاص (مخلوط داروهای مخدر آگونیست- آنتاگونیست، مانند پنتازوسین نالبوفین، بوتورفانول)، آنتاگونیست های مخدر (مانند نالترکسون).
خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته یا کم عمق، خواب آلودگی یا سرگیجه شدید) ممکن است در صورتی که این دارو با سایر محصولاتی که میتوانند تنفس را تحت تأثیر قرار دهند و یا موجب خواب آلودگی شوند، افزایش یابد. بنابراین، اگر در حال مصرف محصولات دیگر مانند محصولات ضد آلرژی (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم) شل کنندههای عضلانی، سایر مسکنهای مخدر (مانند کدئین، هیدرومورفون)، و داروهای روانی (مانند ریسپریدون، آمی تریپتیلین، ترازودون) هستید پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید.
این دارو ممکن است با تستهای آزمایشگاهی خاص (از جمله سطوح آمیلاز یا لیپاز) تداخل داشته باشد و منجر به نتایج اشتباه شود. مطمئن شوید پرسنل آزمایشگاه و پزشک شما میدانند این دارو را مصرف میکنید.
منبع : لینک
بدون دیدگاه