تریکومونیازیس

خلاصه:

تریکومونیازیس نوعی بیماری مقاربتی است که به وسیله ی ارگانیسم های کوچکی به نام تریکوموناس واژینالیس در فرد بروز می کنند.اکثر خانم ها مبتلا به این عارضه می شوند اما آقایان هم در معرض ابتلا به این بیماری مقاربتی قرار دارند و می توانند ویروس را از طریق مقاربت جنسی به شریک خود انتقال دهند. تریکومونیازیس شایع ترین بیماری مقاربتی قابل درمان در میان بانوان جوان است. برآورد شده است که هر ساله ۷.۴ میلیون مورد…

 

 

همه چیز در مورد تریکومونیازیس

تریکومونیازیس نوعی بیماری مقاربتی است که به وسیله ی ارگانیسم های کوچکی به نام تریکوموناس واژینالیس در فرد بروز می کنند.اکثر خانم ها مبتلا به این عارضه می شوند اما آقایان هم در معرض ابتلا به این بیماری مقاربتی قرار دارند و می توانند ویروس را از طریق مقاربت جنسی به شریک خود انتقال دهند.

 

میزان شیوع تریکومونیازیس چقدر است؟

تریکومونیازیس شایع ترین بیماری مقاربتی قابل درمان در میان بانوان جوان است. برآورد شده است که هر ساله ۷.۴ میلیون مورد جدیدِ ابتلا به بیماری مقاربتی تریکومونیازیس در بین زنان و مردان در آمریکا گزارش می شود.

 

علائم بیماری مقاربتی تریکومونیازیس کدام اند؟

بیشتر مردانی که به این بیماری مبتلا هستند، هیچگونه علائمی از خود بروز نمی دهند و از آلودگی خود به این بیماری کاملا بی خبراند مگر این که شریک جنسی آنها به این بیماری مبتلا شود و از این طریق به آلوده بودن خودشان هم مشکوک شوند. در صورت بروز علائم بیماری می توان به این موارد اشاره نمود:

–التهاب درون آلت تناسلی

-ترشحات خفیف

-سوزش خفیف بعد از ادرار یا انزال

 

علائم بیماری تریکومونیازیس در اغلب بانوان خود را نشان می دهند. این علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:

-ترشحات زرد مایل به سبز همراه با کف و با بوی بسیار قوی از واژن

–ادرار دردناک

–خارش واژن

–سوزش واژن

–احساس ناراحتی در طول رابطه جنسی

-درد در ناحیه پایین شکم (که بسیار نادر است.)

به طور معمول این علائم ۵ تا ۲۸ روز پس از آلودگی به بیماری مقاربتی تریکومونیازیس بروز می کنند.

 

تشخیص تریکومونیازیس به چه صورت است؟

برای تشخیص تریکومونیازیس امکان دارد پزشک از شما معاینات بالینی و تست های آزمایشگاهی به عمل بیاورد. تست های آزمایشگاهی جهت مشاهده ی انگل های بیماری زا و بر روی یک نمونه از مایع واژن و یا مایع پیشابراه صورت می گیرد.تشخیص این انگل ها در مردان بسیار سخت تر از زنان می باشد.

 

درمان تریکومونیازیس چگونه است؟

معمولا پزشکان جهت درمان بیماری مقاربتی تریکومونیازیس،آنتی بیوتیک های خوراکی را برای بیمار خود تجویز می کنند. قبل از مصرف دارو حتما با پزشک خود مشورت کنید. همچنین انجام آزمایش های بارداری قبل از مصرف دارو از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است چون مصرف این آنتی بیوتیک ها می توانند به جنین آسیب برساند.

شریک جنسی شما نیز باید همزمان با شما به پزشک مراجعه کند و برای پیشگیری و یا درمان و جلوگیری از انتشار این ویروس تحت درمان قرار بگیرد. همچنین تا زمان بهبودی کامل افراد مبتلا به تریکومونیازیس و رفع و درمان تمام علائم ،باید از برقراری رابطه جنسی به شدت اجتناب نمود. حتی اگر احساس می کنید که بهبود یافته اید،مصرف تمام آنتی بیوتیک هایی که پزشک برای شما تجویز کرده است کاملا ضروری است.

 

در صورت عدم پیگیری درمان بیماری تریکومونیازیس، چه اتفاقی برای فرد خواهد افتاد؟

چنانچه خانم بارداری مبتلا به تریکومونیازیس باشد خطر پارگی زودرس غشای محافظ کودک و زایمان زودرس او را تهدید می کند . التهاب دستگاه تناسلی ناشی از تریکوموناس واژینالیس می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت HIV (در افرادی که در معرض ابتلا به این ویروس هستند) گردد. تریکومونیازیس در خانم هایی که مبتلا به عفونت HIV  هستند می تواند موجب افزایش احتمال انتقال ویروس HIV به شریک جنسی خود شوند.

 

چگونه از بیماری مقاربتی تریکومونیازیس پیشگیری کنیم؟

جهت کاهش خطر ابتلا به تریکومونیازیس ،بهتر است نکات ذیل را در نظر بگیرید:

– در هر بار رابطه جنسی، از کاندوم به روشی درست استفاده کنید.

-پایبندی به خانواده و اجتناب از شرکای جنسی متعدد

– از برقراری رابطه جنسی با افراد سالم جهت پیشگیری از انتقال ویروس (در صورت ابتلای خودتان به این بیماری) جدا اجتناب نمایید.

-اگر فکر می کنید که به این بیماری مبتلا شده اید از داشتن هر گونه رابطه جنسی خودداری کرده و فورا به پزشک مراجعه کنید.

 

با مشاهده ی علائم و نشانه های غیر نرمال در آلت تناسلی همچون ترشحات و یا سوزش به هنگام دفع ادرار، احساس درد غیر طبیعی و یا اختلالات پوستی، از ادامه‌ی برقراری رابطه ی جنسی جدا اجتناب کنید و باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید. چنانچه پزشک شما ابتلا به هر گونه بیماری مقاربتی را تشخیص داد بایستی فورا به شریک (و یا شرکای) جنسی خود خبر دهید تا آنها جهت تشخیص و درمان به پزشک مراجعه نمایند.

 

منبع : لینک