بیش فعالی

(Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder ADHD)

افرادی که به اختلال ADHD مبتلا هستند، اغلب در توجه کردن و تمرکز دچار مشکل هستند، کنترل دقیقی بر آنچه که انجام می دهند ندارند
و ممکن است بدون فکر کردن عملی از آن ها سر بزند، و حتی گاهی در مواردی فرد دچار بیش فعالی می گردد.
با اینکه برای این اختلال درمانی وجود ندارد، اما به راحتی می توان آن را کنترل کرد و در سنین پایین با علائم آن به مبارزه پرداخت.

ADHD یکی از رایج ترین اختلالات روانشناختی در دوران کودکی است.
معمولا در دوران کودکی تشخیص داده می شود و اغلب تا بزرگسالی ادامه می یابد.

علائم و نشانه ها بیش فعالی

این موضوع که کودکان گاهی بر روی مسائل روز مره خود تمرکزی نداشته باشند، طبیعی ست.
اما این حالت در کودکانی که به اختلال ADHD مبتلا هستند، تداوم دارد و مشکلات زیادی را برای آن ها در خانه و مدرسه و حتی ارتباط با دوستانشان ایجاد می نماید.

کودک مبتلا به ADHD ممکن است:

افکار پوچ و یا خیالات باطل بسیاری در سر بپروراند.
چیزهای زیادی را فراموش کند و یا گم کند.
خجالت بکشد.
زیاد حرف بزند.
اشتباهات زیادی از روی بی دقتی انجام دهد و یا خطرات بی دلیل زیادی را به جان بخرد.
در برابر وسوسه به سختی مقاومت نماید.
در نوبت گرفتن مشکل داشته باشد.
از همراه شدن با دیگران واهمه داشته باشد.

انواع

سه نوع مختلف ADHD وجود دارد، بسته به اینکه کدام یک از علائم در فرد قوی تر است:

حالت غالبا بی توجه (Predominantly Inattentive Presentation) :

اغلب برای افرادی که به این اختلال دچار هستند، بسیار سخت است تا یک پروژه را پیش ببرند
و یا آن را سازماندهی کنند، فرد به راحتی بسیاری از کارهای روزانه‌ی خود را فراموش می کند.

حالت اغلب پرخاشگرانه و تکان دهنده (Predominantly Hyperactive-Impulsive Presentation):

فرد مبتلا به این اختلال اغلب بسیار صحبت می کند و حتی در انجام کارهایی مانند انجام تکالیف خود بسیار بیقرار است
و ممکن است برای ساعت ها و مدت طولانی ننشیند.
در دوران کودکی معمولا فرد به طور مداوم می پرد، می دود و یا از وسایل بالا می رود.
کسی که به این نوع از اختلال ADHD مبتلا است، ممکن است دیگران را به شدت آزار دهد،
چیزها را از مردم بگیرد یا در زمان نامناسب صحبت کند. برای فرد سخت تا برای چیزی در صف بماند
و به انتظار نوبت خود باشد و یا به دستورات دیگران گوش دهد.
فرد مبتلا به این نوع اختلال ممکن است تصادفات و جراحات بیشتری نسبت به دیگران داشته باشد.

اختلال ترکیبی (Combined Presentation) :

علائم دو نوع فوق به یک اندازه در فرد وجود دارد.از آنجا که علائم می توانند در طول زمان تغییر کنند، این حالت نیز ممکن است در طول زمان نیز تغییر کند.

علل ایجاد اختلال ADHD یا بیش فعالی

دانشمندان سخت در حال مطالعه برای کاهش علائم و یا مدیریت این اختلال در فرد هستند
و حتی آن ها برای پیدا کردن راهی برای کاهش ریسک ابتلا افراد به این اختلال تلاش می کنند.
علت و عوامل خطر ADHD ناشناخته است، اما تحقیقات کنونی نشان می دهد که ژنتیک نقش مهمی دارد.
دانشمندان علاوه بر ژنتیک، علل احتمالی دیگری را نیز در خطر ابتلا به این اختلال مورد بررسی قرار داده اند :

جراحات مغزی

قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی (مثلا سرب) در دوران بارداری یا در سنین نوجوانی

مصرف الکل و تنباکو در دوران بارداری

زود فارغ شدن…

وزن کم هنگام تولد

تحقیقات از مشاهدات مردمی در مورد ایجاد اختلال ADHD بوسیله خوردن شکر بیش از حد،
تماشای تلویزیون زیاد، فرزندپروری و یا عوامل اجتماعی و محیطی مانند فقر و هرج و مرج خانواده حمایت نمی کند.
البته مواردی از این دست ممکن است، علائم بیمار را وخیم تر سازد.

تشخیص اختلال ADHD یا بیش فعالی

تصمیم گیری در مورد یک کودک ADHD یک فرایند چند مرحله ای است.
هیچ تستی برای تشخیص ADHD وجود ندارد و بسیاری از مشکلات دیگر مانند اضطراب،
افسردگی، مشکلات خواب و انواع خاصی از اختلالات یادگیری، علائم مشابهی دارند. یک مرحله از این فرآیند شامل داشتن یک معاینه پزشکی،
از جمله آزمایشهای شنوایی و بینایی، برای جلوگیری از مشکلات دیگر با علائم مانند ADHD است.
بخش دیگری از این فرآیند ممکن است شامل چک لیست برای ارزیابی علائم ADHD باشد و سابقه کودک را از والدین، معلمان
و بعضی اوقات کودک بگیرد. درمان هاپزشک با خانواده صحبت می کند که در بیشتر موارد، برای درمان بیماری ADHD باید
درمان‌ های دارویی و رفتاری را پیش گرفت. برای کودکان پیش دبستانی (۴-۵ ساله) مبتلا به ADHD، رفتار درمانی، مخصوصا آموزش برای والدین، به عنوان اولین خط درمان توصیه می شود.
یک خط درمانی برای افراد مبتلا به این اختلال کافی نیست و فرد نیاز به درمان های مختلفی با انعطاف فراوانم دارد.

مدیریت علائم: سالم ماندن

سالم بودن برای همه کودکان مهم است و برای کودکان ADHD مهم تر!.
علاوه بر درمان های رفتاری و دارویی، داشتن یک شیوه زندگی سالم می تواند برای فرزندتان که در معرض علائم ADHD است، موثر باشد. در اینجا برخی از رفتارهای سالم آمده است:

خوردن غذای سالم با تمرکز بر میوه ها، سبزیجات، دانه های جامد، حبوبات (به عنوان مثال، لوبیا، نخود فرنگی و عدس)،
منابع پروتئینی و آجیل و دانه ها…شرکت در فعالیت های فیزیکی به طور روزانه به مدت ۶۰ دقیقه و محدود کردن زمان استفاده از تلویزیون، کامپیوتر و گوشی، و در نهایت داشتن خواب به اندازه کافی در طول شبانه روز…

موفق باشید.

منبع : https://www.cdc.gov/ncbddd/adhd/facts.html

مترجم: میترا کرمانیان