اختلال دو قطبی چیست؟

خلاصه:

اختلال دو قطبی یک بیماری جدی مغز است. برخی از اوقات، آنها بسیار خوشحال اند و انرژی بسیار زیادی دارند. این حالت معمولا دوره منیک نیز نامیده می شود. گاهی اوقات نیز افراد مبتلا به این اختلال احساس غم و ناراحتی دارند و حوصله انجام هیچ کاری را ندارد. اختلال دو قطبی با نوسانات خلقی عادی که در همه افراد دیده می شود یکسان نیست. در این نوع بیماری معمولا نوسانات خلقی بسیار شدیدتر است و…

آیا شما تغییرات شدید خلقی در دوره ای را داشته اید؟ شاید برایتان پیش آمده باشد که گاهی اوقات احساس شادی کنید و خوشحال باشید و انرژی زیادی داشته باشید و در عوض روز بعد احساس افسردگی به سراغ شما بیاید ؟ ایا این تغییرات خلق وخو به مدت چند هفته طول کشیده است یا بیشتر ؟ ایا تغییرات خلقی شما باعث ایجاد اختلال در خواب، تمرکز یا انجام وظایفتان در سر کار شده است؟ برخی از افراد که چنین نشانه هایی دارند معمولا مبتلا به اختلال دوقطبی هستند . این اختلال یک بیماری  حاد روحی است.

اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی یک بیماری جدی مغز است. این اختلال نیز افسردگی شیدایی نامیده می شود. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ، تغییرات غیر عادی خلقی را تجربه می کنند. برخی از اوقات، آنها بسیار خوشحال اند و انرژی بسیار زیادی دارند. این حالت معمولا دوره منیک نیز نامیده می شود. گاهی اوقات نیز افراد مبتلا به این اختلال احساس غم و ناراحتی دارند و حوصله انجام هیچ کاری را ندارد.البته باید به این مهم توجه داشته باشید که اختلال دو قطبی با نوسانات خلقی عادی که در همه افراد دیده می شود یکسان نیست. در این نوع بیماری معمولا نوسانات خلقی بسیار شدیدتر است و می تواند با تغییراتی در خواب، سطح انرژی و توانایی فکر کردن همراه گردد. علائم این اختلال بسیار شدید است و می تواند به ارتباطات فرد صدمه وارد کند و آن را از انجام کارهای روزمره بازدارد. در موارد بسیار شدید، اینگونه افراد تلاش می کنند به خود یا سایر افراد صدمه بزنند .

چرا افراد به این اختلال مبتلا می شوند؟

پزشکان در مورد دلایل ایجاد این اختلال چیزی نمی دانند اما موارد گوناگونی ممکن است در این بیماری نیز نقش داشته باشد. ژنتیک یکی از فاکتورهایی است که می تواند باعث ایجاد این اختلال گردد زیرا در برخی از مواقع اختلال دوقطبی در افراد خانواده وجود دارد. اگرچه دانستن اینکه فردی در خانواده شما به اختلال دوقطبی مبتلا بوده بسیار مهم است اما این امر به این معنا نیست که حتما افراد دیگر هم به چنین بیماری مبتلا خواهند شد.  عامل دیگری که ممکن است در اختلال دوقطبی نقش داشته باشد ساختار یا عملکرد مغز  فردی است که مبتلا به اختلال دو قطبی است. دانشمندان با انجام پژوهش ها و تحقیقات بیشتر به موارد بسیاری دست یافته اند. این تحقیقات می تواند در درمان بهتر به پزشکان کمک کند. همچنین تحقیقات ممکن است ابتلای یک فرد به بیماری دوقطبی را پیش بینی نماید. روزی می رسد که پزشکان قادر خواهند بود از ابتلا به چنین اختلالاتی پیشگیری کنند.

نشانه های اختلال دوقطبی چیست؟

دوره خلقی اختلال دوقطبی شامل تغییرات غیر عادی خلق و خوی افراد همراه با تغییر در عادت های خواب، سطح فعالیت ، افکار یا رفتار است. افراد ممکن است دوره منیک، دوره افسردگی یا دوره ترکیبی را نیز تجربه کنند.یک دوره ترکیبی دارای نشانه های دوره افسردگی و منیک است. این دوره های خلقی  باعث ایجاد علایمی در فرد می شود که ممکن است  چند هفته یا حتی بیشتر طول بکشد. در طول یک دوره نشانه های آن ممکن است هر روز دیده شود. دوره های خلقی شدید و حاد هستند. احساسات در آن شدید و قوی است و اغلب به همراه تغییرات جدی رفتاری و سطح انرژی است. افرادی که دارای دوره منیک هستند ممکن است موارد زیر را تجربه نمایند: احساس بسیار شاد یا بسیار غمگین/ احساس پرانرژی بودن یا خسته بودن/ اختلال در خواب/ فعال شدن غیر معمول/ تند تند صحبت کردن/ در مورد موضوعات مختلف آشفته بودن، تحریک پذیر بودن و حساس شدن/ احساس اینکه افکارشان به سرعت از ذهنشان عبور می کند/ تصور این موضوع که می توانند همه کارها را به یکباره انجام دهند/ انجام کارهای خطرناک همچون خرج مقدار زیادی پول یا داشتن رابطه جنسی بی پروا.

اختلال دوقطبی چگونه درمان می شود؟

تا کنون درمان قطعی برای اختلال دوقطبی وجود ندارد اما درمان می تواند به کنترل نشانه ها و علائم بیماری کمک کند.  درمان ثابت بهتر از درمان هایی است که آغاز می شود اما نیمه کاره رها می گردند. گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:

درمان دارویی: انواع مختلفی از داروها وجود دارد که می تواند مفید باشد. افراد به روش های گوناگون به درمان های دارویی پاسخ می دهند بنابراین نوع دارو به نوع بیمار و شرایط او بستگی دارد. برخی از اوقات یک فرد به داروهای متعددی نیاز دارد تا بهبودی برای او حاصل شود. البته مصرف دارو نیز می تواند عوارضی نیز به همراه داشته باشد. بیمار باید همیشه در مورد مشکلات خود با پزشک صحبت کند. همچنین بیمار نباید سر خود و بدون اطلاع پزشک خود، مصرف دارو را قطع کند. قطع مصرف دارو به صورت ناگهانی خیلی خطرناک است و می تواند نشانه های اختلال را حادتر کند.

درمان های رواشناسی: انواع مختلفی از درمان های روانشناسی وجود دارد که فرد می تواند آنها را بکار بگیرد. این نوع درمان به فرد کمک می کند رفتارهای خود را تغییر دهد و زندگی اش را کنترل نماید. همچنین می توان از این نوع درمان ها برای ایجاد رابطه بهتر با خانواده یا دوستان استفاده کرد. در برخی از موارد از حضور اعضای خانواده نیز کمک گرفته می شود.

دیگر درمان ها: برخی از افراد از درمان های دارویی یا روانشناسی بهره ای نمی برند. اینگونه افراد ممکن است درمان های الکتروشوک را امتحان کنند و نتیجه خوبی هم بگیرند. این نوع درمان معمولا جریان الکتریکی  سریعی را فراهم می کند که در برخی از اوقات می تواند مشکلات مغزی را رفع نماید. گاهی اوقات افرادی به داروهای گیاهی و مکمل های طبیعی روی می آورند. مثلا مصرف چای کوهی یا اسیدهای چرب امگا ۳ ممکن است مفید و موثر باشد. قبل از مصرف هر نوع مکمل دارویی با پزشک خود حتما مشورت کنید . دانشمندان در مورد اثرات این نوع محصولات بر روی اختلال دوقطبی مطمئن نیستند.

اختلال دو قطبی

منبع: لینک

اختلال دو قطبی